Kitap hakkında: 2013 / Noelle Revaz - yazar, “Sığırlarla İlgili” romanlarının yazarı [“Rapport aux bêtes”, 2002, Schiller ödülü] ve “Efina” [“Efina”, 2009, Rusça. çeviri 2012].Son çalışması, dramatik monolog “When Granny...” sonsuz bir bekleyişin öyküsünü anlatıyor - Büyükanne'nin ölümünü beklemek, ki bu her şeyi değiştirecek: onun evdeki her şeyi düzene koymasını, değişmesini bekliyorlar. iş yapmak, spor yapmak, kısacası ona göre yaşamaya başlamak - gerçekten. Revaz'ın önceki kitaplarında olduğu gibi burada da ana karakter dildir. İlk romanında bu, ineklerini karısına tercih eden kaba köylü Paul'ün sıradan, beceriksiz konuşmasıysa; ikinci romanda ise tam tersine, aşk duyguları zamanla örtüşmeyen bir erkek ile bir kadın arasındaki başarısız bir aşkın lirik, neşeli dili ise, o zaman birçok sesin duyulduğu bu monolog şuna göre inşa edilmiştir: çokseslilik yasaları; imkansızın gerçekleşmesi için Beckett'in ünlü oyunu "Godot'yu Beklerken"in kahramanları gibi bekleyen karakterlerin karmaşık bir duygu senfonisini sergileyerek iç içe geçerler, tamamlarlar veya tam tersine birbirlerini aniden keserler. Anonim, stil açısından tamamen farklı olan bu sesler ne kadınlara ne de erkeklere atfedilemez ve önemli değil - hepsi tek bir şey hakkında konuşuyor, tek bir şey soruyor: Büyükanne nihayet ne zaman ölecek, vefat edecek, dinlenecek, ondan vazgeçecek canını Tanrı'ya ver, bacaklarını uzat, meşe ver, mezara gidecek... bu liste uzun süre devam ettirilebilir: metinde "ölmek" fiilinin yetmiş kadar eşanlamlısı vardır ve tek başına bu bile ilginç bir anlam ortaya koyar. çevirmenin dilsel görevi. Peki büyükanne öldüğünde hayat daha iyiye doğru değişecek mi?…?